Analízase a posición filosófico-antropolóxica de Castelao, facendo ademais unha indagación detida acerca da radicación do seu pensamento na tradición-romántica, así como da súa relación coas posturas dos autores da “xeración Nós”. Hai un especial empeño por mostra-la forma en que o esquema antropolóxico de Castelao aparece fielmente reflectido na súa obra literaria, na súa teoría estética, na propia producción plástica e, singularmente, nos seus posicionamentos sociais e políticos. Móstrase, así, que as súas concepcións acerca da realidade humana fan tanto da súa estética como da súa política algo decididamente ó servicio dunha ética.